11 Mayıs 2014 Pazar

Anneme....

3 yıl oldu bu yaz sensiz... Anladım ki büyümüyormuş insan....Ve hiçbişey konmuyormuş yerine... Senden sonra çok kişi vefat etti... Senin gidişinle öyle bir yanmışım ki ben onların haberlerini duyunca sen geldin aklıma sana üzüldüm.

En çokta aklıma mutsuzluğun geliyor. Sana yardımcı olamadığım için üzülüyorum. Taşındım o mahalleden o sokaktan.... Gerçi ordaki tek bağım senmişsin zaten. Ceketimi aldım çıktım diyelim... Ömrümde ilk defa huzuru buldum.... Hep derdik ya var bu evde bir şey gerçekten varmış... Huzuru buldum. Mutluluğu buldum. Ağız tadıyla iki lokma yemenin keyfini buldum... Ama işte hep seni arıyorum sana da yaşatabilseydim şunları. Görseydin başardığımı. Güçlü olduğumu görebilseydin keşke.

Kiradayım diye üzülürdün burda olsan. Hiç önemi yokmuş dört duvarın. Senden sonra bir süre direndim senin hatıran falan diye. Nereye kadar direnebilirdim ki.... Artık değişmişti başkaydı herşey. Ve yabancıydım artık o evde. Korka korka aldım bir karar. Şimdi herşey süper ama sen yoksun.

Evime bir çiçek alıyorum aklıma sen geliyorsun. Çiçek alırken hep kırmızıları tercih ediyorum hatta ne alsam kırmızıyı tercih ediyorum sen seviyorsun diye. Sanki aramızda bir bağ oluyor. Ne zaman yemek yapsam farklı bir yemek sana sesleniyorum gel diyorum :) Allah tan elimden bir kaç yemek yedin. Bunun için şükrediyorum.

Özlüyorum... Kimse annesiz kalmamalı diyorum... Böyle burnunun direği sızlamak ne demekmiş çok sağlam öğrendim.... Valla çok zor geldi.... Bu yaşımda bu kadar canım yanıyorsa bu kadar yıkılabiliyorsam Allah küçük ve annesiz olanların yar ve yardımcısı olsun. Allah kimseyi annesiz bırakmasın.. Amin...

Canım benim sen hep benlesin bende adım adım yanına geliyorum..... Hani geçenlerde elim yandığında annem burda olsaydı ilgilenirdi benle diye çocukluk etmiştim o gece anladım benimle olduğunu hemen ablamın rüyasında eli yanmış duydun mu demişsin. Ablam arayınca anlatınca rüyasını anladım burlardasın yanımdasın.

Ben en çok seni kıskandım bu hayatta :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder