Bu günüm hastanelerde geçti. Sabah benim muayenem vardı öğleden sonra da aynı hastanede yatan bi yakınımı ziyaret ettim.... Amaaan hastane ne zor ne kalablık... Tıklım tıklım.... Neler duydum neler gördüm.... Ana kız karşıdan karşıya geliyormuş tak araba çarpmış.... İkiside sakat kalmış....Onların karşıdan karşıya geçtiği yeri biliyorum bildiği işlek ana cadde.... Bahsettikleri yerden 3 metre aşağısında ışıklar var. Kadında diyor biz hatalıyız... Evet hatalılar... Işıkları beklemeden geçmeyin arkadaş... Artık öğrenin şu trafik kurallarını... Valla şoförler ceza bile almıyor zira bir çok yakınıımı trafik kazasında kaybettim... Çook yakınlarımı hemde. Şoförler bir gece istirahat edip emniyette ertesi gün salınıveriyorlar.. Gerçi giden gitmişse assalar nolur kesseler nolur.... Can gittikten sonra kıymeti yok....Velhasılı kelam siz dikkat edin çoluğunuza çocuğunuza da iyice belletin.... Algılamıyorsa hastanelere götürüp bir gösterin insanların halini. Gerçi ülkemizde yaşamak biraz şans işi, durakta durana otobüs çarpabilir, üst geçitten geçerken tır üst geçite çarpabilir... Öyle işte abuk sabuk.... İçim karardı içim....
Kan tahlili haftaya kaldı ayy deşecekler beni.... Yalnız başıma gidece gene bu kadar tırsarken nasıl olcak biliyorum. Hayırlısı artık.. Aman yalnız gitmesemde iğneyi bana kakçaklar demi ama :)
Bu arada Benim Adım Gültepe güzel diziymiş... Var böyle hayatlarda.... Benim ailem kalmadığı için aile facialarından baya bi uzak kaldım çok şükür... Garip şükrediş oldu ama yüce Rabbim ne dediğimi anlamıştır....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder