2 Haziran 2014 Pazartesi

Vakit Varken......




Hafta sonu temizlik yaptım ardından misafir geldi.... onlar gitti gene temizlik yaptım sonra başka bir arkadaş geldi bebesiylen. Haydi onlara ikramlık hazırla bebeyle boğuş aman pek eylendik... bir de hava güzel olaydı gezerdik ne güzel... o kuşları seyrettiğim parka giderdik.... onlar gitti gene evi süpürdüm sildim... Bulaşık çamaşır.... Bu sabah resmen zor geldim işe.... Belim ağrımış kollarım bacaklarım et kesmiş... ve acayip uykum var... Zaten 1 aydır kasıklarımda ağrıyıp duruyor... bir de o var dökülüyorum anlıyacağın....

Ne işlerime baktım ne dinlendim... Önümüzdeki hafta sonu bana çok uzak görünüyor :) Gerçi o günde misafirim var... Bazen çok yalnız hissediyorum ama yalnızlıkta bazen lazım gibi ::) alışmışız yaa kafa götürmüyo anladım yani....

Ama sonra herkez dağalınca işler bitince bir boşluğa düştüm ev fazlacana sessiz geldi...

arkadaş gene bana laf soktu... evlenmek sünnetmiş... diyemedim namaz da farz ama o işine gelmiyo dimi diye :) hep sonradan geliyo aklıma... Allah ım beni böyle insanların diline niye doladın... Sümüklü dün neydin ne çabuk unuttun diyemiyon ki :)) sallamıyorum aslında... çünkü dibine kadar mutsuz.... herhalinden belli ama neysee... İyi olsun dicem ama olamaz... evlendi desinler diye evlenirsen mutlu olamazsın..

ne söylesek boş... cahille sohbet güçtür bilene, cahil ne gelirse söyler diline...

yaa geçen de biri faceden laf soktu nasıl gücüme gitti... öyle çok insan yok faceimde en az 15 senelik arkadaşlarım var hep... bir tanede kurstan tanıştığım biri vardı kalkmış benim arkadaşlarımla geyik yaptığım bir konuşmaya beni rencide eden bir yorum yapmış yazmıyayım şimdi buraya...  nasıl bozuldum anlatamam... hemen engelledim... niye bu kadar densiz bu insanlar... bemim o insanlarla muhabbetimi sen nereden bilecekbileceksin ki... hepsine gözüm kapalı güvenirim. Başım sıkışsa çekinmeden alo derim ve biliriim  herkez elinden geleni yapar.... insanların kalbi ne kadar kötü böyle... bekarız yaa biriyle az espri yapsak yazılıyomuşun sanıyorlar... halbuki uzun yıllar aynı sıralarda oturmuşuz hatta üni de okul kapanmış biz içerde kilitli kalmışız böyle maceralarımız olmuş...

neyse bunları mı anlatacam herkese bizi bilen bilir.... neyse çok söylendim gene... kızıyorum densizlere yaaa....


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder