-- dünden kalan örümcek ağlı karalamalar ---
Bu bir kıskanç gacı yazısı...
Bazı insalara bakıyorum çevremde... hayat böyle önüne serilmiş... hiç benim gibi değiller... Her şey normal... Önce anne babaları normal.. çocuklukları normal ergenlikleri normal.... mücadeleye gerek yok akışında hayat... stres yok... rölantide yaşıyorlar.. okul biter hemen iş bulurlar hemen evlenirler çocukları olur. sonra da ahkam keserler..... bilmezler şartların farklı gittiğini algılayamazlar.... çok enteresan.
sen otuzunu geçene kadar yaşadığının farkında olamamışsındır... ana baba didişmesi arasında babanın stres topu abinin oyuncağı ananın dert ortağı desteği olmuşsundur. çocukluğunda gülmeyi yasaklayan bir baban varsa hayat başka türlüdür.... içinde kendine şımarırsın bütün insanları böyle sanırsın sonra bakarsın alem mutlu lan... millet facete fotolarda cümbür cemaat sen sapsın... sevdiğin adam seni ailenle vurur ailenden ne gördünkü der susarsın haklıdır... fazla bir şey bekleyemezsin isteyemezsin. ailenden göremediğin değeri sevgiyi el adamı vermek zorunda değildir ben senin hem anan hem baban hem öğretmeninn hem kocan olmam der... böyle şoklar içinde dinlersin... beklentin bu değildir de anlatamazsın... tek beklentin yaşayamadığın o normal insan hayatını bir yerden yaşamaya başlamaktır ama el adamıyla olduramazsın. adamın dost göründüğü vakit ki av pususudur sende salaksındır henüz... hani o kendi pembe panjurlu evini hayalinde yüz binkere düzdüğün günlerdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder