12 Temmuz 2015 Pazar

Güzel Kadın

Ahhh güzel kadın. Yıllar geçti. Artık eskisi gibi hissedemiyorum. Bazen gene çok vuruyor yokluğun ama artık daha seyrek sanki. Tarifi biraz zor seni düşünmek bana acı veriyor diye artık seni düşünmeyecek kadar yoğun geçirdim günlerimi. Daha çok ev işi mesela daha çok el iş daha çok mutfak işi....Sen aslında 12 temmuzda  terketmiştin bizi 3 gün bekledik boş ve anlamsız... Kablolar garip horultulu nefes borular yüzündeki mutsuz ifade üşüyor gibiydin. Ellerimle omzunu sardım üşüyor dedim bir şey örtün üstüne... Titriyordun elimin altında... Bu son görüşümdü seni.... Bir de yıkarken orda dokunamadım sana. Baktım ama iki adım geriden baktım. Nasıl öyle kalıp gibiydi bedenin. Şimdiki aklım olsa sarılırdım dokunurdum saçlarına... Kalbin atıyor mu diye kontrol ederdim. Belki bir ilacın etksinde uyuşmuştun. Bunları düşündüm aylarca biliyor musun. İşte bu yüzden hatırlamak istemiyorum seni. Bir gün işten geliyordum beni balkonda görüp seslendin ben öff yaaa dedim bozuldun aklıma bu geldiği için hatırlamak istemiyorum seni. Seni kırdığım anlar geliyor aklıma kendime kızıyorum işte bunun için hatırlamak istemiyorum seni. Offf annem offf....Resmini koydum salona bir ay ağlama krizlerine girdim yürüyen ceset gibiydim o günlere dönüverdim yine...Sonra alıştım ona da... Alışıyor insan... Nasıl oluyor ben de anlamıyorum...  Oyalanıyoruz işte abuk sabuk şeylerle... O adama hala bir şey olmadı.... İlahi adaleti bekleyip duruyorum.... İşler öyle yürümüyor sanırım. Biz helak olmasını beklerken adam ihya oldu. Ben yapayalnız kalsın insana hasret kalsın diye beddualar ederken ona, ben yapayalnız kaldım insana hasret kaldım. Şaşırmıyorum artık buna da... Yokluğun zor geldi. Sana mı üzüldüm kendim için mi üzüldüm ayırt etmesi zor duygulardan geçtim. En büyük destekçim Donald dı. İnsanlar sanki onlardan bir şey isticekmişiz üzerlerine kalcakmışız gibi kaçıştı. En yakın bildiklerimiz hal hatır sormak için bile aramadı. Kötü günde belli olurmuş ya kim dost kim düşman. Donald iki eliyle tuttu yüzümü ben varım dedi ne olursak olalım ben yanındayım... Unutamam asla bunu.... Defalarca kez yıkıldığımı sandığımda toparladı beni. Sağolsun. Sonra bizzat kendisi de üzdü ama olsun :) Öyle işte... Seni andım bu gün yine... Artık hayalinle daha az sohbet ediyorum.... Günlük kavgalarımı artık senin hayaline anlatmıyorum. Rüyamda daha az görüyorum. Hiç yaşamamışsın gibi unutulacak mısın. Kaza mıydı yoksa bilerek mi öldürdü seni asla öğrenemiyeceğiz değil mi. Artık bunun da peşini bıraktım. İlahi adaletin de... Ne geri getirir ki seni. Ohoooo sana gelene kadar güzel annem o adam neler yüzünden helak olmalıydı.... Ömrümce bekledim ama olmadı. Neymiş firavunun başı bile ağrımamış ya ömrünce.. Al işte buda bizim firavunumuz....Neyseki ölüm herkeze... Ulayn ondan önce ölürsem gözlerim açık gidicem... Bari benden önce ölsün sorsunlar helallik istesinler ağız dolusu bağırayım haram olsun diye. Bari bu kadar hakkım olsun yahu. Bu senaryoyu o kadar çok prova ettim ki beynimde Haram Ooolsuuun Haram Ooolsuuun Haram Ooolsuuun ... düşüncesi bile rahatlatıyor beni... güçlü olsaydım keşke çoook güçlü... o kadar güçlü olsaydım ki hesap sorabilseydim.... İşte öyle öfkem bile eskimiş... 

1 yorum:

  1. Neler gösteriyor hayat,insana neler yaşatıyor.Her şey bizler için derler ya hani, ne kadar doğruymuş...Allah rahmet eylesin,en güzel makama kavuşsun anneciğin.

    YanıtlaSil